اندازه گیری و بررسی غلظت گاز رادون در آب های زیرزمینی به عنوان پیش نشانگر زمین لرزه (منطقه ی مورد مطالعه: گسل گلباف)

امروزه تلاش های زیادی در جهت کاهش تلفات و خسارات ناشی از زمین لرزه انجام گرفته است. با این وجود هر از گاهی، زمین لرزه ها در گوشه و کنار دنیا، تلفاتی سنگین و خساراتی جبران ناپذیر به جای می گذارند. ایران نیز بواسطه ی قرار گرفتن در یکی از لرزه خیزترین مناطق جهان، از این قاعده مستثنی نیست. تاکنون روش های متعددی برای کاهش اثرات این پدیده ی طبیعی پیشنهاد شده است که یکی از جذاب ترین جنبه های آن، موضوع پیش نشانگری زمین لرزه است. در این پژوهش، سعی شده است تا کارایی گاز رادون، به عنوان یکی از پیش نشانگرهای زمین لرزه تایید شده از جانب iaspei، بررسی گردد. از این رو، با انتخاب استان کرمان بعنوان یکی از لرزه خیزترین استان های ایران، ساختار زمین شناسی آن بررسی گردید و با در نظر گرفتن پارامترهای متعدد محیطی، ایستگاه پایش پیوسته ی گاز رادون در چشمه ی آبگرم جوشان – در مجاورت گسل فعال گلباف – راه اندازی شد. با برداشت منظم میزان رادون محلول در این آب و نیز برخی از پارامترهای محیطی برای مدت چندماه، تلاش گردیده است تا ارتباطی منطقی میان تغییرات سطح این گاز و رویداد زمین لرزه ها برقرار گردد. از آنجایی که برداشت های میدانی، همواره تحت تاثیر عوامل محیطی واقع می شوند، می بایست برای نیل به تفسیرهای منطقی، این گونه اثرات حذف گردند. از این رو، برای نخستین بار، از فیلتر قدرتمند کالمن برای حذف نوفه از سیگنال های برداشت شده استفاده گردید. در ادامه، از خروجی این فیلتر برای برقراری ارتباط با برخی از پارامترهای لرزه خیزی منطقه، استفاده گردید.